ज़िन्दगी के इस कश्मकश में
वैसे तो मैं काफ़ी बिजी हूँ,
लेकिन वक़्त का बहाना बना कर ,
अपनों को भूल जाना मुझे आज भी नहीं आता!
जहाँ यार याद न आए वो तन्हाई किस काम की,
बिगड़े रिश्ते न बने तो खुदाई किस काम की,
बेशक अपनी मंज़िल तक जाना है,
पर जहाँ से अपने ना दिखें, वो ऊंचाई किस काम की!!
(dead link – https://plus.google.com/115785243361432347845/posts/4hzSS74DKzm) Source
“कल” खो दिया “आज” के लिये;
“आज” खो दिया “कल” के लिये
कभी जी ना सके हम “आज” “आज” के लिये ;
बीत रही है जिदंगी, कल, आज और कल के लिये…!!
ਮੰਜਿਆਂ ਤੇ ਬਹਿੰਦੇ ਸੀ, ਕੋਲ਼ ਕੋਲ਼ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ।
ਸੋਫੇ, ਬੈਡ ਆ ਗਏ, ਦੂਰੀਆਂ ਵਧਾ ਗਏ।
ਛੱਤਾਂ ਤੇ ਨਾ ਸੌਂਦੇ ਹੁਣ, ਬਾਤਾਂ ਵੀ ਨਾ ਪਾਉਂਦੇ ਹੁਣ।
ਵੇਹੜੇ ਵਿੱਚ ਰੁੱਖ ਸਨ, ਸਾਂਝੇ ਦੁੱਖ ਸੁੱਖ ਸਨ।
ਬੂਹਾ ਖੁੱਲਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਰਾਹੀ ਵੀ ਆ ਬਹਿੰਦਾ ਸੀ।
ਕਾਂ ਵੀ ਕੁ੍ਲ਼ਾਉਂਦੇ ਸੀ, ਪ੍ਰਾਹੁਣੇ ਵੀ ਆਉਂਦੇ ਸੀ।
ਸਾਈਕਲ ਹੀ ਕੋਲ਼ ਸੀ, ਤਾਂ ਵੀ ਮੇਲ਼ ਜੋਲ਼ ਸੀ।
ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਿਭਾਉਂਦੇ ਸੀ, ਰੁੱਸਦੇ ਮਨਾਉਂਦੇ ਸੀ।
ਪੈਸੇ ਭਾਵੇਂ ਘੱਟ ਸੀ, ਮੱਥੇ ਤੇ ਨਾ ਵੱਟ ਸੀ।
ਕੰਧਾਂ ਕੌਲ਼ੇ ਕੱਚੇ ਸਨ, ਸਾਕ ਸਾਰੇ ਪੱਕੇ ਸਨ।
ਸ਼ਾਇਦ ਕੁੱਝ ਪਾਇਆ ਹੈ, ਬਹੁਤਾ ਤਾਂ ਗਵਾਇਆ ਹੈ।